Eens zien of we terug kunnen komen
Het is hier stil geweest. Te lang. Maar ook in mijn naaiwereld is het te lang vrij stil geweest. Mijn Instagram heb ik een tijdje nog wel trouw bijgehouden, maar een blog schrijven is al lang, heel lang niet gebeurd. De post over al mijn '2018 makes' mist nog een paar foto's maar is zo goed als klaar om gepubliceerd te worden. Al 5 jaar lang is hij bijna af. Misschien dat ik heb alsnog na dit bericht ga publiceren. Dan maar niet met de laatste foto's.
En wat er dan gebeurd is? Leven is gebeurd. Het bestaan van een zzp-er met een bijbaan en de drukte van een huis kopen. In 2018 kochten we ons huurhuis in Leiden. Ons fijne plekje op het van der Lubbehof. In 2019 werd de Boyfriend geupdate naar Geregistreerd Partner en in 2021 werden we ouders van het liefste meisje ooit, onze Kleine Vis. Om alles nog wat drukker te maken zijn we eind 2021 ook nog eens verhuist naar Vlaardingen. Ons huisje in Leiden bleek tijdens Corona minder fijn dan we dachten en het was niet helemaal de plek die we in gedachten hadden voor de Kleine Vis. En waarom Vlaardingen? Nou, daar stond dit huis. Ons huisje uit 1923 met sfeer en karakter en een lekkere diepe tuin. We wonen er inmiddels dik een jaar met veel plezier. Kleine Vis groeit als kool en kletst inmiddels de oren van je kop.
Tijdens mijn zwangerschap heb ik met veel plezier een aantal kleertjes voor haar gemaakt, maar sinds ze er is staat dat een beetje stil. Dus mijn goede voornemen is om het naaien weer te proberen op te pakken. Waarom dit nog niet is gebeurd is grotendeels omdat ik mijn stoffen (hoe dom) helemaal achterin op de vliering heb opgeborgen en mijn werktafel ook mijn hobbytafel is. Oftewel, doel is om elke vrijdag einde van de dag de werktafel opgeruimd en leeg te maken zodat de naaimachine erop kan. En de vliering zo in te delen dat mijn bakken met stoffen beter te bereiken zijn.
Inmiddels heb ik dan maar in de sale wat nieuwe stofjes gekocht bij Budgetstoffen. Drie viscose stoffen voor mezelf en een roestkleurige hydrofiel voor Kleine Vis. De hydrofiel is bedoeld voor een tuinbroek, en wel de Wild & Free Dungarees van Waves and Wild (nu met korting! 3-3-23). Deze tuinbroek is simpel met elastiek in de achterkant. Ik wil de sluiting met knopen aan de voorkant, zakken in de zijnaad en natuurlijk de zak op de bib. De hydrofiel is alleen wel wat dunner dan ik had gedacht, dus als het past wil ik de stof dubbel gebruiken. Ik wilde wel een lente/zomer model maken, maar enkel is het wel een hele dunne stof. Volgende keer misschien toch naar de stoffenwinkel.
Van de viscose stoffen wil ik voor mezelf wat dingen maken. Ik heb een viscose met bladermotief op een donkerblauwe achtergrond waar ik een Marigold Jumpsuit van Tilly and the Buttons van wil maken, of de Carmel Jumpsuit van Nina Lee. De viscose met monstera bladeren op roze achtergrond moet een Ogden Cami van True Bias worden. En dan heb ik nog een super schattige viscose met poesjes en visgraten op zwarte achtergrond waar ik de Mimi Blouse van wil maken. Dit laatste patroon staat in Love at First Stitch, het eerste boek van Tilly Walnes (van Tilly and the Buttons). De Marigold en de Mimi heb ik al eens een keer gemaakt. Het patroon van de Carmel Jumpsuit heb ik van de week gekocht, omdat ik een wat lossere jumpsuit wilde met wijde pijpen. Waarschijnlijk wil ik dan wel elastiek onderin de pijpen maken zodat hij wat meer lijkt op de Leo Dungarees van By Hand London (vind ik een super leuk patroon, maar is me wat te duur...).
Foto's van de stoffen en de patronen houden jullie even te goed. Eerste stap is het naaien weer oppakken en ik ga proberen jullie daarin mee te nemen. Wil je meer zien van mijn makerij? Kijk dan ook op mijn Instagram.
Hoe staat het met jullie leven/naaiplannen?
Liefs, Anniek
Reacties
Een reactie posten